กายภาพบำบัดที่บ้าน

การอ่อนแรงในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง เกิดการสมองที่ขาดเลือดไม่สามารถทำการสั่งการให้เกิดการเคลื่อนไหวได้ แนวทางการทำกายภาพบำบัดคือ การกระตุ้นการรับความรู้สึกต่างๆ ด้วยเทคนิควิธี เช่น การมองตาม การสัมผัส การให้แรงช่วยในทิศทางต่างๆ และจัดระเบียบสิ่งแวดล้อมเพื่อกระตุ้นการสั่งการในสมองมากให้ที่สุด  เมื่อได้รับการกระตุ้นเพียงพอ สมองจะเริ่มสามารถสั่งการให้เกิดการเคลื่อนไหวได้ในที่สุด

อาการเกร็งมักเกิดในผู้ป่วยอัมพฤกษ์/อัมพาต ซึ่งเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองเป็นอัตโนมัติ ไม่สามารถควบคุมได้ หากบางคนเป็นเยอะ อาจเกิดการเกร็งขึ้นตลอดเวลา บางคนอาจเกร็งเฉพาะขณะเดิน หรือจังหวะหาว ไอ จาม ซึ่งเป็นอาการปกติที่ไม่อันตราย แต่หากปล่อยไว้นานจะทำให้กล้ามเนื้อหดสั้น นำไปสู่การจำกัดการเคลื่อนไหวในอนาคต แนวทางการทำกายภาพบำบัดคือ ยืดกล้ามเนื้อค้างไว้เป็นเวลานาน (Passive prolong stretching) ร่วมกับการฝึกการควบคุมการสั่งการของกล้ามเนื้อนั้น

ผู้ป่วยบางท่านจะมีอาการชาร่วมด้วย ซึ่งแสดงถึงตำแหน่งการรับความรู้สึกในสมองได้รับการบาดเจ็บด้วย อาการชาจะค่อยๆดีขึ้นเอง แต่การกระตุ้นการฟื้นฟูอาการชา ควรให้คนไข้สัมผัสพื้นผิวในรูปแบบที่แตกต่างกันให้บ่อย ควรหมั่นทำและจดจ่อกับการสัมผัสอย่างต่อเนื่องขณะฝึก

การทรงตัวไม่ดี จะสังเกตุเห็นได้ง่ายขณะผู้ป่วยนั่งแล้วมีอาการโงนเงน หรือยืนเดินแล้วเอียงไปมา ซึ่งมีหลายสาเหตุ หนึ่งในสาเหตุที่สำคัญคือ กล้ามเนื้อลำตัวไม่แข็งแรงและสั่งการได้ไม่ดี จึงควรฝึกให้นั่งและค่อยๆควบคุมกล้ามเนื้อลำตัว ด้วยการให้ผู้ป่วยเคลื่อนไหวด้วยตนเอง ในทิศทางที่ทำได้น้อย ที่สำคัญไม่ควรช่วย หรือให้ผู้ป่วยพิง/อิงทั้งตัว เพราะกล้ามเนื้อจะไม่ได้เรียนรู้การทำงาน